Wkładać – nie wkładać

Postanowiłam już nie wkładać! Przynajmniej nie codziennie. A co! Mam dość wypchanego na wszystkie strony stanika. Wkładkami laktacyjnymi rzecz jasna. Wycieki są wciąż niekontrolowane, ale jakby mniejsze. Cieszy oczywiście ilość mleka, bo Córa wciąż jeszcze je uwielbia, ale bryły para-geometryczne zamiast kształtnego biustu NIE CIESZĄ. Po ośmiu miesiącach karmienia, mogę sobie już pozwolić brył nie nosić!

Pamiętam moje zdziwienie, gdy zaczęłam odkrywać rynek wkładek laktacyjnych. Jeszcze będąc w ciąży dostałam pół paczki tychże, marki Gerber. Wkładki miały dużą średnicę i takie jakby nacięcia, które umożliwiały całkiem zgrabne upchnięcie je w ogromny jak na moje dotychczasowe standardy stanik. Po urodzeniu Córy wkładki poszły w ruch. Półpaczka szybko się skończyła i zaczęły eksperymenty.

Chciałam kontynuować przygodę z Gerberem, ale okazało się ty być niemożliwe. Produkt zniknął. Internet milczał dlaczego. Wypróbowałam kilka marek: Nuk, Avent, Babydream, Bella, Johnson’s Baby. Wszystko nie tak L Za miękkie, za grube, zupełnie nieelastyczne… Owszem, mleko nie wycieka, ale estetycznie się człowiek nie czuje. Ech.. ale ale Eureka! Im mniejsze pudełko, tym fajniejsze dla mnie, bo cieńsze wkładki. Tak trafiłam na firmę MAM. Wkładki MAM okazało się nie być aż takie miłe jak te z mojej pierwszej półpaczki, ale nie były złe. Szkoda, że tak rzadko udawało mi się je dostać. Wiem wiem, są też wielorazowe bardziej eko, ale obawiałam się, że będą przeciekać.

Z moich wszystkich prób i eksperymentów zostałam przy:

- Babydream, bo mimo że za grube, to łatwo dostępne ze względu na sieć Rossmana, która spowija Warszawę,

- MAM, które udawało mi się dostać w jednej aptece, do której jednak niezupełnie mi po drodze – używałam na wielkie okazje, kiedy to chciałam mieć w miarę równo pod sukienką lub bluzką.